Het IABR 2024: Nature of Hope educatie symposium, Nature of Knowledge, dat plaatsvindt op vrijdag 20 september, zal innovatieve benaderingen in het architectuur- en ruimtelijk ontwerponderwijs onderzoeken. Aangezien de huidige tijd om systeemverandering vraagt, besteden we met vooraanstaande sprekers aandacht aan de experimentele vormen van onderwijs die ontwerpers voorbereiden op het vormgeven van alternatieve collectieve toekomsten. Een van de keynote sprekers van de dag, Daniel Barber, voorzitter van Architectuurgeschiedenis en -theorie aan de TU Eindhoven - tot voor kort was hij hoofd van de School of Architecture aan de University of Technology Sydney en gerenommeerd historicus en theoreticus. Barber specialiseert zich in de milieudimensies van architectuur door de tijd heen. We spraken met Daniël over zijn visie op onderwijs en architectuur —een voorproefje van de inzichten die hij zal delen op het aankomende symposium op 20 september.
Knowledge for a post-growth world
Barber, samen met vier andere sprekers, opent het symposium met Blok 1: Knowledge for a post-growth world. Deze sessie zal de dringende noodzaak bespreken voor de ontwerp- en bouwsectoren—verantwoordelijk voor een derde van het afval op stortplaatsen en 40% van de koolstofuitstoot—om verder te gaan dan verouderde modellen van productie en extractie. In het licht van ecologische en sociale crises zal het symposium nieuwe kaders verkennen die traditionele opvattingen over natuur uitdagen en pleiten voor regeneratieve en eerlijke praktijken die passen bij een eindige planeet.
Tijdens het symposium zal Barber twee belangrijke onderwerpen bespreken: hoe we architecten kunnen onderwijzen over decarbonisatie en hoe ontwerp kan bijdragen aan een rechtvaardige energietransitie. Zijn essay uit 2019, After Comfort, heeft wereldwijd een discussie op gang gebracht over de rol van ontwerp bij het veranderen van gewoontes en patronen in de gebouwde omgeving. Volgens Barber moeten zowel ontwerppraktijken als sociale gedragingen veranderen om aanzienlijke verminderingen in koolstofuitstoot te realiseren. "We moeten leren hoe we kunnen leven in ruimtes zonder fossiele brandstoffen – dat hoeft niet ingewikkeld te zijn," zegt Barber. Hij benadrukt dat het cruciaal is om in het architectuuronderwijs te onderzoeken hoe het vak zich kan positioneren tegenover deze uitdagingen, met een sterke focus op belangenbehartiging en maatschappelijke betrokkenheid. "In hun ontwerpinterventies," legt Barber uit, "zullen toekomstige architecten steeds vaker optreden als agenten van decarbonisatie, waarbij ze gebouwen beschouwen als dragers van koolstof en als instrumenten voor koolstofbeheer."
Als historicus onderzoekt hij zowel technologiegedreven verhalen als traditionele bouwmethoden. “We moeten voorzichtig zijn met zowel technologische oplossingen als met een nostalgische idealisering van de natuur,” zegt hij. Hij spoort zijn studenten aan, zowel in ontwerp als geschiedenis, om decarbonisatie centraal te stellen. “We moeten kritisch reflecteren op het feit dat de architectuurgeschiedenis grotendeels samenvalt met een geschiedenis van koolstof productie. Veel duurzame benaderingen hebben geleid tot meer bouw en meer energieverbruik. Hoe kunnen we strategieën van sufficiëntie en andere manieren om de absolute vraag te verminderen integreren in het werk van de architect?”
Het educatiesymposium
Nieuwsgierig geworden? Op vrijdag 20 september, tijdens The Nature of Knowledge, zal Daniel Barber, samen met andere inspirerende sprekers, deze baanbrekende ideeën onderzoeken en bijdragen aan een beweging die de basisprincipes van stedelijk ontwerp herdefinieert. Meer informatie, het volledige programma en tickets voor het symposium vind je hier.
