Strategieën voor het stadslandschap onderzoekt hoe de ruimtelijke, morfologische en functionele gedaante van dit reusachtige artefact, de tapijtmetropool, goed in beeld en in kaart kan worden gebracht. Hoe kunnen bestuurders, planners en ontwerpers verder klossen en weven aan het stedelijke tapijt in het besef dat complete sturing een illusie is?

Dirk Sijmons: "Het stadslandschap is het reusachtige artefact dat samengesteld is uit dichter en dunner bebouwd oppervlak, woongebieden, industriële complexen, vliegvelden, dagbouwmijnen, ingesloten natuurgebieden, verspreide bebouwing, voor de landbouw ontgonnen gebieden, kanalen en glastuinbouwgebieden en alle infrastructuur die dit weefsel losjes aan elkaar stikt. Wat moeten we met een planningsobject dat zo groot is dat het zich niets van administratieve of zelfs landsgrenzen aantrekt, en waarvan de complexiteit iedere vorm van voorspelling of ambitie van controle op voorhand tot een illusie maakt?"

Het begin van een antwoord op deze vragen is bijeen gebracht in Strategieën voor het stadslandschap. Cartografische studies, observaties over de relatie tussen het urbane en het rurale, strategische plannen voor hele delta’s, praktische manieren om fragmentatie in de tapijtmetropool te bestrijden, lessen die geleerd kunnen worden uit de Amerikaanse suburb en een schouw van instrumenten die gebruikt kunnen worden door ontwerpers en bestuurders in het stadslandschap. Veel van deze thema’s komen terug in de aanpak van het IABR Atelier BrabantStad.