Wat ooit een van de meest bijzondere en uitgebalanceerde watersteden ter wereld was, Tenochtitlan, de hoofdstad van het Azteekse rijk, is nu Mexico City, een metropool waar 20 miljoen mensen te kampen hebben met grote waterproblemen.
In 2018 presenteerden producenten George Brugmans (iabr/UP) en Hans de Wolf (Doxy) de film Mexico City: The Thirsty City, geregisseerd door Alexander Oey en gemaakt voor de Wereld Water Atlas.
Mexico City: een steenharde prop
De hoofdstad van de Azteken, Tenochtitlan, lag op een klein eiland in een vallei vol meren. Sinds de komst van de Spaanse veroveraars is de stad stap voor stap gaan groeien zonder dat er sprake was van goed waterbeheer en is de afwatering van de meren continu doorgegaan.
Inmiddels zijn er, verspreid over de vallei, nog maar een paar plaatsen waar open water te vinden is. De stad is in feite een steenharde prop geworden als gevolg waarvan zij kampt met een paradox van te veel en te weinig water.
Heftige regenbuien leiden in Mexico City tot overstromingen, maar water kan niet worden vastgehouden en drinkwater moet van elders worden gehaald. Per saldo neemt de waterschaarste toe en bovendien zorgt het huidige waterwinningsregime van de stad voor een aanzienlijke bodemdaling. Mexico City is daarom niet alleen een erg dorstige stad, maar ook een van de snelst zinkende steden ter wereld. Hoe kan de stad weer leren leven met water?
